Een etser herken je aan zijn handen, verweerd als ze zijn door het afslaan van de inkt en het in-inkten van de etsplaat. Michel van Overbeeke vormt een uitzondering op dit stereotiepe beeld. Terwijl hij toch al zo’n dikke 30 jaar etst, zien zijn handen er nog ongeschonden uit. Wellicht is het de echo van het adagium dat zijn vader hem als kind voorhield dat hieraan ten grondslag ligt: “ als je handen maar schoon zijn en je schoenen gepoetst.”
De interesse voor de kunst werd bij Michel gewekt tijdens zijn opleiding aan het Haarlemse Coornhertlyceum en later verder ontwikkeld tijdens zijn jaren aan de Grafische school te Amsterdam. Na zijn opleiding begon hij met behulp van een op het Waterlo-plein gekochte mangel van een wasmachine met een minimum aan kennis en een maximum aan improvisatie vermogen met het produceren van etsen.
Na meer dan 30 jaar kunstenaarschap stelt Michel van Overbeeke voor zichzelf vast dat de periode van het grote zoeken voorbij is. Het zelfonderzoek, de speurtocht in allerlei Westerse filosofieën is geleidelijk aan afgenomen. Maar de leeshonger, gericht op allerlei wijsgerige denkrichtingen zal toch nooit gestild zijn
Michel van Overbeeke is een typische kunstenaar van deze eeuw, niet beïnvloed door het succes van zijn werk, met de uitstraling en rust die men mag verwachten van de ambachtsman die hij is.
Verzamelaars van het werk van Overbeeke
Frans Halsmuseum te Haarlem. Centraal museum te Utrecht. Gemeente Museum te Alkmaar. Luxemburgs Museum. Gasunie, Groningen. Groene Kruis, Groningen. Diverse kunstuitleen centra in Nederland en particuliere collecties.
Van Overbeeke exposeerde over de hele wereld.
